Natuurlijk vertel je je klanten dat je voor het beste en mooiste resultaat graag hoge resolutie beelden ontvangt. Maar klanten weten vaak niet hoe groot dat dan is. Je krijgt dus vanalles aangeleverd.

Als je aan de gang gaat met beelden, zet dan het palet 'Koppelingen' open. Als je een afbeelding selecteert zie je in het palet de werkelijke ppi en de effectieve ppi. Je kijkt tijdens het schalen van je foto altijd naar effectieve ppi. Je ziet als je de foto groter schaalt, die ppi (resolutie) lager wordt. Stop met vergroten als die waarde onder 230 ppi komt. Officieel wil je beelden op 300 ppi hebben. Dan heb je nog wat speelruimte (20%) om de foto iets groter te plaatsen. Natuurlijk kan 225 ppi ook. En 220 ppi kan ook. Maar hou 230 als ondergens aan. Alles eronder zou je kunnen gaan zien in de kwaliteit van je drukwerk.

In onderstaand beeld zie je dat de middelste foto op dit formaat (grootte in mm) 142 dpi is. Dat is dus te laag. Er is dan teveel ingzoomd in Indesign of de foto was al zeer klein.

Natuurlijk kan je lager gaan met de dpi van een afbeelding. Maar maak je een prachtige verkoopbrochure met foto's (van een fotograaf), aangevuld met wat 'kiekjes' die van lage resolutie zijn, dan gaat dat opvallen.

Prijs je de appels van de plaatselijke groenteboer aan in een advertentie in de krant, en is er geen beter beeld? Overleg het dan met je klant. Vertel dat de kwaliteit tegen kan vallen.

Maak je een steigerdoek waar een foto op komt? Dan zijn de minimale eisen voor beeld rond de 150 dpi. Maar als je een beeld hebt die 120 dpi is, er op zich nog aardig uitziet dan kan dat ook.

Als je je klant verteld dat een aantal beelden van te lage resolutie zijn, gaan zij deze soms in een fotobewerkingsprogramma zelf in formaat aanpassen. Dus ze maken er een groter formaat van of veranderen zelf de resolutie. Daarmee is de foto niet ineens van goede kwaliteit. Er zijn gewoonweg te weinig pixels in het beeld. Pixels die er niet zijn, worden er ook niet bijgezet na vergroten.